Ç/ARK ETMEZ
Eğer ki tıkanmışsa gönülden akan arkın,
Tüketir umudumu sabretsem de fark etmez
Pas tutmuşsa yüreğin yoktur ölüden farkın.
Körlettiğin hisleri bilemeye çark yetmez
Dimağda sakladığım anın saplanan oktur
Çektiğim her acı da, inan vebalin çoktur
Kes aşkın biletini kalmaya zaman yoktur
Geçer sevda treni, durmak için park etmez
Biraz daha şans tanı’’ etsem diyorsun tehir
Tüketme nefesini yayıyorsun bak zehir
Hadi artık uza git sözlerim oldu cehir
Varlığın hüzne boğar ızdıraplar terk etmez
Parçalanmış her zerren toplanacak mevkin yok
Ruh hazin kalp perişan atmaya da şevkin yok
Fay hattı çizgilerle yaşamaya zevkin yok
Zihnim tarla sen saban set açmaya ark etmez
Osman Onuktav
Kafkasi