GÜN BE GÜN ÇAKALA!
Duydum ki çakallar bürünmüş kurda
Siz çakal ben bozkurt aşık atalım
Üstelik göz koymuş vatanım yurda
Kancığı diyor ki ‘’gel de yatalım’’
Dedik ya gözü var, kutlu soyumda
İstemem dönmeyi Turan boyumda
Fıtratıma terstir hali huyumda
Sürüp de tarlayı tohum katalım
Oyunu kurmuşlar sahne komedi
İzni verende mi kabahat şimdi
Kim olursa olsun sözünü yedi
Yok artık değeri, alıp satalım
İt bile bunları kıskanır oldu
Özüne dönüp de sahibin buldu
Kaderi yazgısı tecelli yoldu
Havlayıp hırlamaz taşta atalım
Osman Onuktav
Kafkasi