ama

  1. Osman Onuktav

    SENSİZLİK

    SENSİZLİK Vurgun yemiş bu şehrin güz düşmüş sokağında Yüreğim yaprak yaprak dökülürken yoktun sen! Umutlarım buz tutar ağustos sıcağında Usumda ki duygular sökülürken yoktun sen! Tüm hislerimi gömdüm sessizlik oldu azap Hayallerim düşlerim her gün verdi ıstırap Aşk şarabı içtikçe sızıp da...
Üst