DERE/BEYİ!
Ne külhanbeyi gördüm fırtına gibi esip
Katar tozu dumana kendini adam sayar
Bir Dere/beyi gördüm köprü başı rol kesip
Ölçtüm yürek oranı; nefesime denk ayar
Çok saldırganmış bu ‘’Bey’’ koydum önüne yemi
Gevişi getirdikce bulaştı kısrak cemi
Az okşadıktan sonra vurdum ağzına gemi
Her kırbacı yedikce kaçıp altımdan kayar
Tutturmuş bir nakarat ‘’ derebeyim yazarım’’
‘’Nerede birlik görsem o dirliği bozarım’’
Poh pohlayan oldukca kudurup da azarım
Ne söz var ne de sözcük şu sanala sırt dayar
Bey olmuş ya! Kendince, bir şeyler de katıyor
Üstaddan araklatıp sağa sola satıyor
Nefsi tavan yapınca cakasını atıyor
Âlim sanır kendini! Çalıntı sözler yayar
Bir araştırma yaptım kimdir nedir necidir?
Baktım şiir de hırsız inatçı da keçidir
Yüzüne vurup durdum ağlaması fecidir
Tükürdükçe yüzüne, çeker şükrünü doyar
Derya deniz burası o Dere de yüzüyor
Hasım olmuş sallayıp dostlarımı üzüyor
Yakalamış Kafkasi derisini yüzüyor
Karekteri bozuğa verdi ince bir ayar
Avar onun ismini bey değil de it koyar
Osman Onuktav
Kafkasi