İT DÖNDÜ KEDİYE
Bir it gördüm sanalda arsız arsız dolaşır
Üç zağar eşlik etse sahibini avlıyor
Her attığım taşlara kemik sanıp ulaşır
Gölge mi görse dahi, acı acı havlıyor
Bir yıl geçti aradan dün çıkardım ininden
Yaşama şansı yoktu ölecekti kininden
Aşırdığı sözlerle ilham almış cininden
Bozkurt görünmek için derisini kavlıyor
Peşimden gelmek için havlar havlar seslenir
Boynuna tasma taksam nasıl da heveslenir
Önüne ne dökersem o an onla beslenir
Tasında yal bitince el alemi tavlıyor
Hırsızlıktan hapsettim utansın dedim yüzü
Uzak ara kalınca kan bürübüş kan gözü
Hadi acıdım artık görsün dedim gün yüzü
Kasım ayı mart değil sürtünüp miyavlıyor
Osman Onuktav
Kafkasi