SORMAK İSTERSEN
Sezgilerim sarhoş deli akarım
Engeller ör hele, örmek istersen
Duygular çok yoğun çağlar yıkarım
Gönlümü gör hele görmek istersen
Aşkta söz varsa? Verip durmuşum
Sevda defterine mühür vurmuşum
Kendimce küçücük mekân kurmuşum
İçine gir hele, girmek istersen
Her dağın başında, keklik olmuşum
Acı acı ötüp haber salmışım
Menzilen girip de orda kalmışım
Al nişan vur hele, vurmak istersen
Sevda ocağımda tüttürdüm duman
Harlanıp yansam da dilemem aman
Kül değil közümle, yazılmış ferman
Katli mi ver hele, vermek istersen
Sensiz bu bedenim her gün ölüyor
Bir gün ağlıyor bir gün gülüyor
Gündüzün açsa da, gece soluyor
Bir tutam der hele, dermek istersen
Yollarda yürürken bıraktım izim
Peşinde koşarken kırıldı dizim
Çektiğim çileler, dersen ki ’’bizim’’
Murada er hele, ermek istersen
Osman Onuktav
Kafkasi