Kafkasya’dan Orta Asya’ya
Bir şeyler söyle
Bir şiir oku
Bir şiir oku ki; taa ciğerlerinden kopsun.
Bir ağıt söyle hiç olmasa, bir ezgi haykır,
Tarihçesi Orta Asya’dan, kekik kokusu kafkasya’dan olsun.
Karanlıkta ıslık çalarken bizler,
Çocuklar, çocuklar, yetim yürekleri derinden sızlar,
Öksüz ve sahipsizler.
Şehit kanında bereketli bin bir Nakşi işler,
DoğuTürkistan’da, Çeçenya!da nişanlı kızlar…
Uygur’da bir Pazar yeri,
Gökyüzü çığlıklardan bir kasnak,
Ah yine analar, sabır taşları bağırlarında,
Tabutsuz ve ağıtsız yollar oğullarını,
Kıvrım kıvrım acıdan…
Ağızlarından dua renkli inciler dökülür.
Sükün eder aydınlık,
Başımızdaki coraplar birgün sökülür…
Bilirmisin Kafkasya’da azığın aylarca kuru hıngal
Kınında paslanmayan kama hıncal,
Grozni’den göz kırpar,
Gözlenir…
Tek göz göz anaların yüreği,
Gözlemeler, çörekler dağlarda hayal olur.
Çöreklenir, yılan olur ayrılık,
Yıllar olur yalnız O bilir,
Yıllar olur Mahaçkala’dan Gulca’ya
Yollar olur yakından uzağa…
Osman Onuktav
6/27/2011
6/27/2011