SABIR TEKNESİ
Rüzgar oldu alem ben ise yaprak
Bir uçtan bir uca savurdu beni
Hasretlik içim de oldu bak yumak
Çözerken çile mi kavurdu beni
Çoğaldı dertlerim azalmaz oldu
Heybemin gözleri taşıp da doldu
Huzuru ararken gülbenzim soldu
Anam gam çekmeye doğurdu beni
Yaşanan bu hayat ölümden beter
Haykırdım gelmeyin üstüme yeter!
Gün yüzü görmeden ömrümse biter
Sabır teknesinde yoğurdu beni
Şöyle derin derin aldım bir nefes
Salmadım dışarı daraldı kafes
Kapatım gözümü kulakta o ses
Sahra çöllerine çağırdı beni
Osman Onuktav
Kafkasi
30/06/2016