çatlar

YİĞİT VAR. İT VAR! Yiğit var deli dolu, namerdi ona katlar Gözü pektir anlı ak, söz de söz öz de candır İt var ısırmaz havlar, ya kudurur ya çatlar Attığın taş peşinde koşup gittiği andır Yiğit var yalın kılıç, vurdun mu yarar dağı Yarenler dergahın da, sohbetidir gül yağı İt var söndürür...