K/ÖMÜR
Yüzümüze güleni insan sanıp yol sorduk !
Dertli bülbül dururken saksağana gül sorduk!
Leyla’lara inanıp Mecnun’a da çöl sorduk
Yerden yere vurdular düşürdüler d/illere
Ateşlere attılar yanıp olmuşsuz kömür
Sessizce soluyoruz bak geçiyor bir ömür
Canana can gerekse birisini bul sömür...