KARUN-İ
Nefsinle körükleyip yakıp yıktın her yeri
Haktan yana görünüp hukuku itenler var
Kaba kuvvete göre verdin halka değeri
Gittiğin yol yol değil, izinde bitenler var
Yazan sen şerh eden sen, yapmaz hiç kimse yorum
Hem katipsin hem hatip tek başına oturum
Bir milleti bölmeye örgütlenmiş her kurum
Ne mutlu Türk’üm duysa, ırkını katanlar var
Çiğnettin hak hukuku kendine yasa yazdın
Karun gibi şişip de Harun’a mezar kazdın
Haddini aşıp aşıp böbürlenip de azdın
Ardından şak şak edip naralar atanlar var
Kin nefret denizinde yüzmek için sal aldın
Öfkenle kulaç atıp tutunacak dal aldın
Dalgalandıkça kibrin inanılmaz hal aldın
Gölgen peşinde gezip büzülüp yatanlar var
Gününe gün ekleyip sürdün her gün sefayı
Bu millete çektirdin gece gündüz cefayı
Açtığın yaralara bulamazken devayı
İlaç olur mu diye; ot, saman satanlar var
Doğru yolu görmeye başın var da gözün yok
Lafların bol keseden gaz yapıyor özün yok
Astarın da yırtılmış kapatmaya yüzün yok
Kırk çeşit yalanını söz diye yutanlar var
Sultan oldum sanırsın Türk yurdunun iline
Dinin İslam olsa da yakışmıyor diline
Diktatörlük edende iman olmaz biline
Küfrün ittifakına çok çanak tutanlar var
Gariban marabaya kaldırdın hep kaşını
Fakirin, fukaranın zehir ettin aşını
Nerde bir Arap görsen sildin göz de yaşını
Tepemize çıkarıp baykuşça ötenler var
Bozkurtların yurdunu tilki, çakala verdin
Kim önüne ne koysa doymak bilmeden yerdin
Menfaatin uğruna Bahçene güller serdin
Onla amuda kalkıp topluma çatanlar var
Namerde dik duranlar mertçe bir karar aldı
Karanlık yarınlara aydınlık haber saldı
Sanma ki yaptıkların yanına da kâr kaldı
Kafkasi yelleyince külleri tütenler var
Osman Onuktav
Kafkasi
Nefsinle körükleyip yakıp yıktın her yeri
Haktan yana görünüp hukuku itenler var
Kaba kuvvete göre verdin halka değeri
Gittiğin yol yol değil, izinde bitenler var
Yazan sen şerh eden sen, yapmaz hiç kimse yorum
Hem katipsin hem hatip tek başına oturum
Bir milleti bölmeye örgütlenmiş her kurum
Ne mutlu Türk’üm duysa, ırkını katanlar var
Çiğnettin hak hukuku kendine yasa yazdın
Karun gibi şişip de Harun’a mezar kazdın
Haddini aşıp aşıp böbürlenip de azdın
Ardından şak şak edip naralar atanlar var
Kin nefret denizinde yüzmek için sal aldın
Öfkenle kulaç atıp tutunacak dal aldın
Dalgalandıkça kibrin inanılmaz hal aldın
Gölgen peşinde gezip büzülüp yatanlar var
Gününe gün ekleyip sürdün her gün sefayı
Bu millete çektirdin gece gündüz cefayı
Açtığın yaralara bulamazken devayı
İlaç olur mu diye; ot, saman satanlar var
Doğru yolu görmeye başın var da gözün yok
Lafların bol keseden gaz yapıyor özün yok
Astarın da yırtılmış kapatmaya yüzün yok
Kırk çeşit yalanını söz diye yutanlar var
Sultan oldum sanırsın Türk yurdunun iline
Dinin İslam olsa da yakışmıyor diline
Diktatörlük edende iman olmaz biline
Küfrün ittifakına çok çanak tutanlar var
Gariban marabaya kaldırdın hep kaşını
Fakirin, fukaranın zehir ettin aşını
Nerde bir Arap görsen sildin göz de yaşını
Tepemize çıkarıp baykuşça ötenler var
Bozkurtların yurdunu tilki, çakala verdin
Kim önüne ne koysa doymak bilmeden yerdin
Menfaatin uğruna Bahçene güller serdin
Onla amuda kalkıp topluma çatanlar var
Namerde dik duranlar mertçe bir karar aldı
Karanlık yarınlara aydınlık haber saldı
Sanma ki yaptıkların yanına da kâr kaldı
Kafkasi yelleyince külleri tütenler var
Osman Onuktav
Kafkasi