Arama sonuçlarınız

  1. Osman Onuktav

    KAR/DELENLER (Sarıkamış)

    KAR/DELENLER (Sarıkamış) Mevsim hükmünü yazmış kesmiş zemheri ferman Karacam pus/u tutmuş kavuruyor ayazı Yürüyecek Mehmetçik dizinde kalmaz derman Kar/deleni örtmeye savuruyor beyazı Ağıt yakarken tipi eşlik eder yürekler Rüzgarın etkisiyle kıpırdamaz bilekler Haykıracak...
  2. Osman Onuktav

    Hayal Alem

    Hayal Âlem Toprak etti bu dünya, onca ağayı beyi Neye feryat edersin senin için ağlamaz Canlı cansız demeden alıp yutar her şeyi İyi kötü ayırıp iltimaslık sağlamaz Nice hükümdarları, nice şahı veziri Kerem, Ferhat, Mecnun’u etti aşkın esiri Kimi yandı kül oldu olmadı hiç tesiri...
  3. Osman Onuktav

    G/ör hele

    G/ÖR HELE İmtihana tabidir çektiğin onca çile Gün gelir lazım olur koy üst üste ör hele Arapsaçına dönmüş çözeceğin her çile Giyeceğin urbayı Ya sabır de ör hele Düşersen tutan olmaz nasihat, vaaz olur Maddiyat bekleyenden maneviyat az olur Sözler yerine gelmez kış da biter yaz olur...
  4. Osman Onuktav

    S/öz bana yeter

    S/ÖZ BANA YETER Şu gönlüm de biten narin çiçeksin Dökülse yaprağın öz bana yeter Hayallere iten sen tek gerçeksin Her daim verdiğin söz bana yeter Apayrı beden de biriçik eşsin Kur ocağı sevgim kaynayıp pişsin Aşkınla kalbime, düşen ateşin Tutuşup yaktığın köz...
  5. Osman Onuktav

    K/ömür

    K/ÖMÜR Yüzümüze güleni insan sanıp yol sorduk ! Dertli bülbül dururken saksağana gül sorduk! Leyla’lara inanıp Mecnun’a da çöl sorduk Yerden yere vurdular düşürdüler d/illere Ateşlere attılar yanıp olmuşsuz kömür Sessizce soluyoruz bak geçiyor bir ömür Canana can gerekse birisini bul sömür...
  6. Osman Onuktav

    Ali/ye/m

    ALİ/YE Aş erdiğin hıyarı soydum içine koydum Vızla/yarak yedikce zevk aldın ya Ali/ye Kıçı acımtıraktır oydum kıçını oydum Tuzla/yarak yedikce zevk aldın ya Ali/ye Sokup çıkarıyorum suyu yere damlıyor Dere/ne yol alırken kim önünü kumluyor? Çok mu acı çektin de bir yerlerin zomluyor...
  7. Osman Onuktav

    Toy

    TOY!. Hasmımı deftere yazdım bir kere Aradı dostlarım ‘’nokta koy’’ dedi Oysa mezarını kazdım bir kere ‘’Bırak da yaşasın, daha toy’’ dedi ‘’Büyüsün gelişsin, derin oy’’ dedi Kafkasi
  8. Osman Onuktav

    Aradim deyim!

    ARADIM DEYİM! Dedim ölçüp biçem cümle alemi Baktım ki harcanan pula dönmüşüm Not tutmaya alsam kara kalemi Yanmış tüm anılar küle dönmüşüm İsyan edip durdum cana dokundum Yüreksiz gönüle uçup da kondum Mevsim yaz olsa da buz tutup dondum Estikçe poyrazım yele dönmüşüm Kalburdan...
  9. Osman Onuktav

    çocuklar çocuklar

    ÇOCUKLAR ÇOCUKLAR Sarışını esmeri tek ağacın dalıdır Çatsa elif kaşını gamze varsa alıdır Umutla yarınlara güzel gülen çocuklar Anne ile babanın süt kokulu balıdır Birisi renkli renkli kundaklara bürünür Kimi anadan üryan yalın ayak sürünür Hele ki emeklerken yerler...
  10. Osman Onuktav

    Ne ab ne şan/gayi!

    NE AB NE ŞAN/GAYİ! Ahlakımız,dinimiz dilimizi bozmayın Bu değerleri yıkıp puan kapmayın sakın! Dönün Türk özünüze kanınızdan yozmayın Oğuz boylu çınardan düşüp kopmayın sakın! Bu milleti AB’ye ipotek etmeyiniz! Kurulmuş tuzaklara koşarak gitmeyiniz! Şan/gay’ı batağına tutup da itmeyiniz...
  11. Osman Onuktav

    it döndü kediye.

    İT DÖNDÜ KEDİYE Bir it gördüm sanalda arsız arsız dolaşır Üç zağar eşlik etse sahibini avlıyor Her attığım taşlara kemik sanıp ulaşır Gölge mi görse dahi, acı acı havlıyor Bir yıl geçti aradan dün çıkardım ininden Yaşama şansı yoktu ölecekti kininden Aşırdığı sözlerle ilham almış...
  12. Osman Onuktav

    İçimde bir canavar!.

    İçimde bir canavar!. Yine sıcak bir gece Bu gece her şeye boş vermek için Neler vermezdim . Yanlızca onu hissetmemek, hatırlamamak için kontrolu elden bırakmamak gerek.. içinde ki canavarın dışarı çıkmasına izin verme! İzin verdiğim zamanı hatırla Yaptığın şeyleri anımsa Hatırla...
  13. Osman Onuktav

    Sene-i devriye

    SENE-İ DEVRİYE Bir gece ansızın gelecek olan! Yolunu gözledim senesi doldu Beni bu alemden silecek olan! Silgini gizledim senesi doldu Hele söyle bakem nereye beydin? Dere/n kuruyunca boynunu eydin Köprü altlarında aranan geydin Uzaktan izledim senesi doldu Dikkat etmemişsin demek ki bana...
  14. Osman Onuktav

    Kullar ayar tutmaz

    KULLAR AYAR TUTMAZ Topraktan bedenlere nurlu can veren Rabbim Doğumdan ta ölüme her gün ağlayıp durduk Pürüzsüz dosdoğru yol bahşedip seren Rabbim Kattık tozu dumana başları taşa vurduk İtikatlar sağlam da niyazlarımız noksan Haykırıp yalvarmaya avazlarımız noksan Tesbihatı...
  15. Osman Onuktav

    Hör/güçlü

    HÖR/GÜÇLÜ Uzun boylu kamburlu ikili hörgüçlüdür Sırtında yükü durmaz semer vurulmadıkça Şeklini örtbas eder nefesi çok güçlüdür Geviş getirip durur çene yorulmadıkça Y/ürürken izi kalır örtbas eder uyanık O kadar suç işledi olmadı asla sanık Delilleri yok edip bulunmaz bir tek tanık...
  16. Osman Onuktav

    D/uyarsak

    Cahilden medet umup tedbirsiz adım atsak Kör kuyuya iterler biz de uyarsak eğer İpimizi kesene ‘’kader ’’ deyip de yutsak Vatan şerden kurtulmaz saygı duyarsak eğer Gürleyip haykırırken beyin de şimşek çakar Alev topuna dönüp mazluma doğru akar Düşünceye saldırıp bedeni kökten yakar...
  17. Osman Onuktav

    Nefis İti

    Nefis İti Havlar durur nefis iti Her gün eder dost gıybeti Şom ağzına damga vursak Ar etmeye solmaz beti Tasma taksak hırlar kızar Yalı versek yiyip sızar Saldırınca engel dursak Malikini o an bozar İşler günah her gün çoşar Arap atı gibi koşar Bu yaşamı hayra yorsak Tövbe edip tekrar...
  18. Osman Onuktav

    D/üzene!

    D/ÜZENE! Baksana düzene her şey aşikâr! Vatanla oynayıp atıyorlar zar Siyasi taktikle sefa sürenler Rest çekip millete ediyorlar kâr Dayanmış sırtları doğan güneşe Batsa da şu dünya girmez telaşe Hırsıza arsıza kılıf örenler Tabi ki bu yurdu verir ateşe Koltuğa çakılan atıyor hava Ne...
  19. Osman Onuktav

    çalamam!

    ÇALAMAM! Gönül kapısına kilit vurana Varıpta zilini tutup çalamam! Korkuluk giyipte bağban durana Gül dahi uzatsa bir dal alamam! Adam olmayanı hemen taşlarım Atıp da kazana iyi haşlarım Teli kopuk saza tel bağışlarım İnsan olmayana nağme çalamam! Bir dilim ekmekle aş olmayana Ettiğim...
  20. Osman Onuktav

    Ferman bulunmaz

    FERMAN BULUNMAZ Gün be gün düşüyor ateş ocağa Ciğerler yanarken duman bulunmaz Ana evladını alır kucağa Akan gözyaşına umman bulunmaz Bağnazca kafalar kütle mermerden Yardan vaz gecenler anlar mı serden ? Deşerler yarayı hep aynı yerden Çoğaldı bak dertler derman bulunmaz Bu güzel...
Üst