SİZE NE?
Dolaşıp alemi bir baştan başa
İğne deliğinden görsem size ne
Birazcık dokunsam kuruya yaşa
Dikeninden çelenk örsem size ne!
Çileye talibim heybem dolu gam
Yükümü tarttırsam etmiyor gram
Ardımdan ederler tonlarca kelam
Çıkmaz bir sokağa girsem size ne!
Bulaşmış alemin harama eli
Zalimler medeni Alimler deli
Dört yandan esiyor bunların yeli
Kendimce bir hesap sorsam size ne!
Bir dava uğruna zaman ayırdım
Gem vurdum nefsime ruhum kayırdım
Fikir otağında cahil doyurdum
Elimi kolumu versem size ne!
Girdiğim mecliste yarenler seçtim
Sırrımı verip de kendimden geçtim
Menfaat umana değeri biçtim
Açtığım defteri dürsem size ne!
Derler ki; ‘’her tasa sana mı kaldı’’
Her dağdan inen it meydana daldı
Yalağa döktüğüm sulu bir yaldı
İçine ağuyu karsam size ne!
Dünden yarınıma borçlu kalana
Ensesi kalına, filan falana
Kurduğum hayali düşü çalana
Eğilmeden dimdik dursam size ne!
Tabana değil de tavana baktım
Sardım bir sigara çakmağı çaktım
Tütünün zehriyle efkarı yaktım
Kanayan yaramı sarsam size ne!
Dili olmayanın sözü olurum
Bakıp görmeyenin gözü olurum
Hayat yokuşunda düzü olurum
Kopmayan sağlam bağ kursam size ne
Yaşamın bahçesi kaygı ve keder,
Zavallı bağbanı düşman mest eder
Tavır vezne olmuş hep peşin öder
Bağıma kilidi vursam size ne!
Mizacım çok serttir çatıktır kaşım
Dürüstlük yolunda ağardı başım
Önüme koyduğum mermerdir taşım
İşleyip işleyip kırsam size ne!
Kafkasi der; yeter! Kendini anla
Neyine doğruluk, her şey yalanla
Biri bu sözleri anlar zamanla
Kelime ilacı sürsem size ne
Açtığım defteri dürsem size ne!
Osman Onuktav
Kafkasi