şiiri

  1. Osman Onuktav

    YÂR DİYENİ OLUR YAR DİYEN OLUR

    V/AR DİYEN OLMAZSA AR/DİYEN OLUR Bin bir gönül ile, tanışıp durma Yâr diyen olmazsa zor diyen olur Sararıp solmaya kendini yorma Dur diyen olmazsa yor diyen olur Demet demet çiçek toplayıp derme Kanadı kırılmış bülbülü yerme Kokladığın güle rengini verme Mor diyen olmazsa kor diyen olur...
  2. Osman Onuktav

    YÜKSEKTEN UÇMA

    YÜKSEKTEN UÇMA Çamura taş atarak , başına bela açma Sıçrattığı her damla üzerinde iz olur Ne aşağıdan sürün, nede yüksekten uçma Tutunduğun kayadan kopardığın toz olur Her aklına geleni ulu orta söyleme Senden ayrı düşene yut kinini peyleme Kaderine razı ol, dostun düşman eyleme, Dört...
  3. Osman Onuktav

    ÖZGÜR DEĞİLSEN

    ÖZ/GÜR DEĞİLSEN Ruhun bozkurt gibi özgür değilse Çakalın ağına düşersin her gün Zulme karşı sesin çok gür değilse Bir ömür peşinde koşarsın her gün Nedense gözüne çekmişsin perde Dilinden düşmeyen özgürlük nerde Birde yalakalık var ise serde Havanı attıkça şişersin her gün Riyakar olmaktan...
  4. Osman Onuktav

    MERAMIMI BAĞIŞLA!

    MERAMIMI BAĞIŞLA! Meramımı sunayım baştan beni bağışla Bir ''yüzük'' satarak mı buldun sen bu serveti? Tüccar mısın banker mi, yoksa tek bir maaşla Nutuklar atarak mı buldun sen bu serveti? Özenle mi doğurttu seni doğuran ana? İyice yoğurmamış seni yoğuran ana Bozuk sütle emzirmiş...
  5. Osman Onuktav

    TÜRK’Ü ÇIĞIRMAK KOLAY

    TÜRK’Ü ÇIĞIRMAK KOLAY Başımıza çökmüş kara bulutu Doldurup boşaltan yaban el mi var? Ovada vadide kalan umudu Diyardan diyara saçan yel mi var? Bir dağın başına varıp otursak Doğacak güneşle hayaller kursak Gelecek günlere kafayı yorsak Hedefe varmaya kısa yol mu var? Düzenin başında bulunan...
  6. Osman Onuktav

    KIRKLARA BÖLÜNDÜK

    KIRKLARA BÖLÜNDÜK Öz Türk’ün yurdunda özü unuttuk Kırklara bölündü dilimiz bizim Kimliği benlikten sildik de attık Kırklara bölündü yolumuz bizim Bozkurdun soyuna soylar karıştı Oğuzun nesline boylar karıştı Ata meclisinde toylar karıştı Kırklara bölündü elimiz bizim Cambazlar çalıyor...
  7. Osman Onuktav

    RÜYA YURDUMDAN

    RÜYA YURDUMDAN Bir güzel geçerken, rüya yurdundan Salınıp giderken baktım ardından **** Gözlerin manalı bana baksa da Duygulu bakışta gel olsun gülüm Engel tanımadan coşup aksa da Kalbinin içinde göl olsun gülüm Gülüşün benziyor gökteki aya Kaşların takılmış gerilmiş yay’a Hayaller arzular...
  8. Osman Onuktav

    YÜN ETTİN FELEK !

    YÜN ETTİN FELEK ! Her şekli işledim mermere taşa Üğüttün hisleri, un ettin felek! Toz duman buladı el avuç başa Ömrümü kirmanda yün ettin felek! Meramı anlattım kurt ile kuşa Kurduğum hayaller yansıdı dışa Yaşamı bölünce elli dört yaşa Gecemi gündüzle gün ettin felek! Döküldü bedenim...
  9. Osman Onuktav

    Gecenin bir vakti

    Gecenin bir vakti Gözlerim kan çanağı uykumsa bölük pörçük Dikenli tel örgüler bağlar içim de sanki Gamlı bir beste çalar yüreğim zaten göçük Bir fırtına kopar ki çağlar içim de sanki Geceleri yaşarken kim benimle sabahlar Susku dolu zulada bekliyorken günahlar Beyazları çalarken kayboluyor...
  10. Osman Onuktav

    UMUT KALMADI!

    UMUT KALMADI! Açılmış denize rotasız gemi Demir atmadığı liman kalmadı Bu seyrüseferde tayfa acemi Ummana dalmaya güman kalmadı Tek başına akıl, sonsuz zararda Benliği kaybolmuş kaptan firarda Toplanmış el alem çözüm arar’da El verip tutmaya zaman kalmadı Bu millet ne yapsa deva olmuyor...
  11. Osman Onuktav

    CANCAĞIZIM

    CANCAĞIZIM Açtım kollarımı sokul yanıma, Aşkın gölgesinde gez ağır ağır Ayrılık acısı yetti canıma Döşünle sinemi ez ağır ağır Kulak ver kalbime usulca dinle Kursan bir kaç tatlı, sevdalı cümle Eşlik et sessizce bir şeyler söyle Vuslatın resmini çiz ağır ağır Kanayan yaralar kabuklar...
  12. Osman Onuktav

    YİRMİ DÖRT HAZİRAN İKİ BİN ON DOKUZ

    YİRMİ DÖRT HAZİRAN İKİ BİN ON DOKUZ Haziran ayında bitecek işi YSK bi taraf tutmasın yeter Merdi tek başına, namert Bin kişi Her/doğan sözünü yutmasın yeter Amaç durdurmaktır kötü gidişi Dönen rant çarkının kırılsın dişi Patlamış ampulün çekilsin fişi Aşkla doğan güneş, batmasın yeter...
  13. Osman Onuktav

    Hayra yorsam diyorum

    Hayra yorsam diyorum Kalemi kağıdı alsam elime Güzel birkaç cümle kursam diyorum Bir anda küfürler gelir dilime Öfkemin belini kırsam diyorum Kelime arasam sayfalar dola Kaçıyor sözcükler hem sağ hem sola Virgülü noktayla soksam da yola Ayraçlar açıp da sorsam diyorum Yersem tüm fertleri...
  14. Osman Onuktav

    Bİ TARAFTA GEZER

    Bİ T/ARAFTA GEZER! ‘’Üstadım iyi ki tanıdım seni’’ Öğrendi bir şeyler el oldu şimdi Başı göğe erdi görmüyor beni İzimi süpüren yel oldu şimdi Ne hecesi vardı ne de ayağı Aksayan durağa ekler uyağı Kurduğu her cümle yerdi dayağı İçten içe yanıp kül oldu şimdi Riyakarmış gördük gerçek yüzünü...
  15. Osman Onuktav

    DEYİN YİĞİTLER

    DEYİN YİĞİTLER Gittiğiniz yerden dönün yiğitler Mert olan ihanet etmesin deyin Meydanda dolaşır sahipsiz itler Namerdin izinde gitmesin deyin Türk’e azap verir bir takım şeyler Dinini kullanan takiye eyler Milli düşüncede değilse beyler Her köşe başında bitmesin deyin Haksızlık etmeye...
  16. Osman Onuktav

    AŞKLA YANMA

    Aşkla yanma Lüzumsuz her aşkla tutuşup yanma Buz tutmuş bedene göstermez hiç yaz Gündelik sevginle her dala konma Ördek sürüsüne olursun bak kaz Sevda ateşinde köz olmadıysan Tek yürek içinde biz olmadıysan Sözünün ardında öz olmadıysan Acılar çektirir duyamazsın haz Dertler...
  17. Osman Onuktav

    ZAMANE AŞKLARI

    ZAMANE AŞKLARI Sevda lügatinde ne sözler duyduk Kırk ağızla sakız çiğneyenler var Aşklar çağ atladı, der; çağa uyduk Duygular kir akar kalmamış hiç ar Gördüğü güzele çeker bir ayar Ağarmış sacını siyaha boyar Yaşını sorsanız gündüzü sayar Geceyi eklerse pörsümüş hıyar Ürkek ceylan gibi...
  18. Osman Onuktav

    ARSIZ

    ARSIZ Dostluk kurduk arsız ile Yalan söyler söz dolaşır Dört camlı bir farsız ile Elde hıyar tuz dolaşır Suratına maske takar İki telli camdan bakar Bal dudaktır canlar yakar Tazı gibi uz dolaşır Meyli vardır hep nazara Girer bulsa boş mezara Ne mezara ne pazara Güven yoktur giz dolaşır...
  19. Osman Onuktav

    ÇAĞIN DEDE KORKUTU OZAN ARİF’e

    ÇAĞIN DEDE KORKUTU OZAN ARİF’e Bir dava uğruna ömür adadın Görmeden Turanı doldu miadın Maziden atiye yaşasın adın Sözünde dik duran Ozan Arif’tin Çağa damga vuran Ozan Arif’tin Nakşettin ülküyü sazla sözünle Erciyes’te ateş yaktın közünle Kurultaylar doldu taştı bizimle Gönüle taht kuran...
  20. Osman Onuktav

    Taş Ustası

    Taş Ustası Bir aslan doğurur tıraş ederek Elinde çekici murca vurdukça Kurtları ulutur sevgi güderek Elinde çekici murca vurdukça Şekillenir taşlar fillere döner Bazen dikenlere güllere döner Bazen emekleri pullara döner Elinde çekici murca vurdukça Bazen keski ile oyar gözünü Bazen...
Üst